W dniu startu należało dostarczyć limitowany do 15kg bagaż na miejsce startu. Jak się okazało w moim przypadku niepotrzebnie dostosowałem się do wymogów Organizatora, gdyż musiałem ograniczyć do minimum ilość żywności na trzy dni, która w konsekwencji okazała się zbyt mała (mimo wcześniej przeliczonych kalorii), na tak wymagające warunki?

Trzema intrygującymi słowami Intensity, Drama i Beauty organizator biegu ACR zachęca do udziału w jednym z najtrudniejszych wyzwań narciarsko-survivalowych rozgrywanych na Grenlandii w miejscowości  Sisimiut i okolicach. Trzydniowy bieg odbywa się w dwóch kategoriach 160km oraz 100km.

Alta, największa gmina znajdująca się w rejonie Tromsog Finnmark na północy Norwegii ok. 500km na północ od koła podbiegunowego. Choć dla przeciętnego Europejczyka  wydawałoby się, że w tak odległym miejscu niewiele się dzieje, to nic bardziej mylnego.

Nie mogłem znaleźć lepszego miejsca na ukończenie szóstego paszportu Worldlopet dającego mi szósty Dyplom Worldloppet Master. Po dosyć intensywnym sezonie startowym, w którym przebiegłem 10 maratonów, Engadin Ski Maraton był dla mnie swoistą „wisienką na torcie”, gdyż zawsze z ogromną przyjemnością uczestniczę w tym biegu rozgrywanym na dystansie 42 kilometrów techniką dowolną.

Kilkudziesięciu biegaczy uczestniczyło w premierze książki „Dwadzieścia kroków po śniegu” w Hotelu Bornit w Szklarskiej Porębie. To opowieść Andrzeja Guzińskiego o bieganiu maratonów w Lidze Worldloppet. Wciąż możecie ją otrzymać.

Skipol.pl objął patronat medialny nad książką „20 kroków po śniegu”, wydaną przez legendę maratonów narciarskich Andrzeja Guzińskiego – pierwszego Polaka, który odwiedził i ukończył wszystkie 20 biegów ligi Worldloppet.

Po sześciu latach zdecydowałem się wrócić do Kanady na maraton Gatineau Loppet, gdyż jest to dobra opcja, aby przebiec dwa maratony w jeden weekend na innym kontynencie, w rozumieniu regulaminu Ligi Światowej Narciarstwa Biegowego Worldloppet. Przebiegnięcie dwóch maratonów otwiera drogę do zdobycia dwóch dyplomów Worldloppet Master.

Uczestnicząc po raz kolejny w maratonie narciarskim Koenig Ludwig Lauf nie  sądziłem, że pogoda będzie miała na przebieg maratonu tak duży wpływ. Na długo przed rozpoczęciem biegu było wiadomo, że z uwagi na obfite opady  śniegu w ostatnim czasie bieg jest niezagrożony na całej swojej oryginalnej trasie, dzięki zgromadzeniu dużych ilości śniegu. Dodatkowo temperatura w ostatnich dniach nie wróżyła nic niedobrego.

Kiedy planowałem swój udział w maratonie narciarskim Dolomitenlauf nie mogłem przypuszczać, że będę pokonywał 42 kilometry trasy w tym samym czasie, gdy w Polsce obowiązywała żałoba narodowa, a w Gdańsku pogrzeb zamordowanego Prezydenta Pawła Adamowicza – prezydenta miasta w którym mieszkam i pracuję prawie 40 lat.

Realizując swoje postanowienie z przed dwóch lat o tym, że jeden maraton w roku będzie dla mnie tym, którego jeszcze nie ukończyłem do tej pory - tym razem padło na Włoską La Sgambedę.

Kiedy w listopadzie miłośnicy biegów narciarskich w Europie z utęsknieniem wypatrują opadów śniegu - w Livigno we Włoszech bez problemu można korzystać z przygotowanych tras  biegowych, gdyż sezon narciarski rozpoczyna się na ogół na przełomie października i listopada, a kończy w połowie maja.

Od ostatniego startu minął ponad miesiąc, narty schowane w garażu, roztrenowanie zakończone. Co wtedy robić, kiedy głowa podpowiada, że chcę jeszcze wystartować w jakimś maratonie narciarskim? Jak się okazuje jest na to dosyć prosty sposób – wystarczy udać się na Islandię (wyspę o księżycowych niepowtarzalnych widokach oraz surowym nieprzewidywalnym klimacie), aby dokończyć sezon startowy w okresie, w którym wszyscy zapomnieli już o startach na biegówkach.