Przy okazji mojego „żenującego paszkwilu” o stanie polskich biegów, jak to mój kontrowersyjny tekst ładnie nazwał jeden z czytelników na Facebookowym Fanpage’u Skipola, niczym diabeł z pudełka wyskoczył wdzięczny, wszystkim znany i lubiany temat skoków narciarskich. Sportu, który w polskim marazmie i bezrybiu dyscyplin zimowych staje się urokliwą krainą mlekiem i miodem płynącą. Ale czy czasem to mleko nie jakieś kwaśne, a miód nie sztuczny?

Karkonosze to może nie mój drugi dom, ale z pewnością miejsce bliskie memu sercu. To tu, w Szklarskiej Porębie, wiele lat temu, gdy nie dorastałam jeszcze nawet do metra, stawiałam pierwsze kroki na nartach zjazdowych. To tu, w położonych nieopodal Michałowicach, dziś części Piechowic, spędzałam niemal każdy przypadającym w roku długi weekend. Gdy dziś patrzę na w części podupadającą zimową infrastrukturę Karkonoszy, igrzyskom w tym regionie mówię TAK.