Strategia bezpośredniego przygotowania startowego opracowana specjalnie dla biegaczy narciarskich opisuje osiem ostatnich tygodni przed startem docelowych zawodów. Okres ten podzielony jest na trzy fazy.

Faza akumulacji

Pierwsza część bezpośredniego przygotowania startowego, obejmuje okres dwóch tygodni, a głównym jej zadaniem jest pełna odbudowa organizmu po wcześniejszych startach. Charakteryzuje się największą objętością treningową, utrzymujemy objętość i intensywność oraz częstotliwość treningów na podobnym poziomie do wcześniej wykonywanych obciążeń.

Faza intensyfikacji

Druga faza BPSu, treningi stają się coraz krótsze oraz wzrasta ich objętość. Norwegowie proponują redukcję całkowitej objętości treningu o 30% przy jednoczesnym utrzymaniu lub nawet delikatnym wzroście objętości treningu o wysokiej intensywności i zmniejszenie częstotliwości treningów o około 10%. Treningi wysokiej intensywności powinny jak najbardziej odzwierciedlać warunki w jakich zostaną przeprowadzone zawody (profil trasy, dystans, wysokość nad poziomem morza, sprzęt). Bardzo ważne jest również odpowiednie dobranie środków odnowy biologicznej.

Faza transformacji

Ostatnie dwa tygodnie przed startem to okres w którym organizm powinien osiągnąć maksymalne możliwości wysiłkowe. Trening skupiony na pełnym wypoczynku i utrzymaniu wcześniej wypracowanych adaptacji mają doprowadzić do najwyższej gotowości startowej. Norwegowie skracają trening nawet o 50% w stosunku do pierwszej fazy, wydłużają okresy spowolnienia pomiędzy interwałami podczas sesji treningowych o wysokiej intensywności i ostatnią taką jednostkę realizuję na jeden lub dwa dni przed zawodami.

W planowaniu BPS należy uwzględnić również między innymi takie elementy jak: dojazd(przelot) na miejsce zawodów, aklimatyzację, przewidywaną pogodę.

Arkadiusz Posiadała