W biegach narciarskich początkowo biegano tylko techniką klasyczną. Technika łyżwowa powstała w drugiej połowie dwudziestego wieku. Początkowo zawodnicy zaczęli stosować tzw. pół-łyżwę, czyli odbijali się jedną nartą jak na łyżwach drugą prowadząc prosto (dzisiaj w ten sposób pokonywane są w technice klasycznej zakręty na których nie ma torów). Stopniowo doprowadziło to do wyodrębnienia oddzielnej techniki biegu. W biegu łyżwą mniejsze znaczenie ma wzrost zawodnika, bieg ten wymaga natomiast większej siły nóg, szczególnie mięśni ud. Styl dowolny wymaga również większych umiejętności technicznych i lepszej równowagi niż technika klasyczna.

W technice łyżwowej wyróżniamy cztery podstawowe kroki poruszania się: dwukrok asymetryczny, jednokrok, dwukrok symetryczny i łyżwowanie bez kijów. Krok biegu wybieramy ze względu na nachylenie trasy i prędkość biegu. Strome podbiegi pokonujemy dwukrokiem asymetrycznym, tzw. kulawym. Jak nazwa wskazuje nie jest to krok symetryczny, w zależności od trawersu trasy po której się poruszamy biegamy na prawą bądź lewą stronę. Prowadzącą stroną powinna być ta, po której podłoże znajduje się wyżej. Jedno odepchnięcie kijkami przypada na poślizg nogi prowadzącej (mocniej pracuje wtedy również ręka prowadząca), po czym następuje dociągnięcie drugiej nogi i powrót ramion umożliwiający kolejne odepchnięcie.

Na mniejszych podbiegach oraz odcinkach lekko wznoszących się i płaskich najefektywniejszą techniką zwykle jest jednokrok. Technika poruszania się tym krokiem polega na podwójnym odepchnięciu kijkami przypadającym na każde odbicie z nogi. Nogi pracują bardzo podobnie jak podczas jazdy na łyżwach. Najszybszym krokiem do poruszania się na odcinkach płaskich i lekko opadających jest dwukrok symetryczny. Podobnie jak dwukrok asymetryczny odepchnięcie kijkami przypada tu na dwa ruchy nóg, te jednak są bardziej zbliżone do łyżwowej pracy jak w jednokroku. Krok ten charakteryzuje najdłuższy czas trwania cyklu ruchowego porównując z uprzednio opisywanymi. Na mniejszych zjazdach i szybkich odcinkach lekko opadających, szczególnie, gdy pokonujemy kontrujący powiew wiatru efektywną techniką poruszania się jest łyżwowanie bez użycia kijów. Wygląda to niemal identycznie jak jazda na łyżwach. Pracujemy samymi nogami, a ręce i tułów składamy aby zminimalizować opory powietrza.

A Ty wolisz biegać łyżwą, czy klasykiem? Jaki jest Twój ulubiony krok? Masz jakieś uwagi, pytania? Zapraszam do aktywności w komentarzach ;) A jeśli przegapiłeś, któryś z poprzednich moich wpisów, wszystkie znajdziesz poniżej, w artykułach powiązanych!

Zdjęcia: Anna Karczewska / PZN

Arkadiusz Posiadała